آسمان !!!
نرقص به سازِ نا کوکِ ما ...
فریاد می‌زنی بعد از غُر هایی که بر سرِ آرامش و آفتابی بودنت می‌زنیم ...
داد می‌زنی و اشک می‌ریزی ...
بعد هم که به داد و فریاد و باریدنت بد و بی راه گفتیم
دوباره از شدت تنهایی سرخ می‌شوی و آرام ...
نرقص به سازِ نا کوکِ ما ...
ما دم دمی مزاج تر از این حرف‌هاییم ...
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:
+ بدجوری دارد آتو می‌گیرد از ما ، این آسمانِ شَهرم ...
