إنّ مع العسر یسراً ...
همه چیز را به تو می سپارم ...
بقیه اش با خودم ...
http://ghasedoon.blog.ir/1392/12/15/%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF
کسی که خدا را دارد چه کم دارد ؟؟؟
این یعنی توکل ...
سلام
بسیار زیبا ، اصلا توکل قشنگه
یاد یه بیت شعر افتادم:
گیسوان تو شبیه است به شب، اما نه
شب که این قدر نباید به درازا بکشد
زیبا بود ++ ، خدا را که داریم، چه کم داریم؟!
ای فُلک عاشقی ز چه پهلو گرفته ای
ای بحر عشق از چه به غم خو گرفته ای
تاریک شد دو چشم علی بی طلوع تو
چندی است از عزیز دلت رو گرفته ای
بهر سؤال نه، ز مدد یا علی بگو
ای همسری که دست به زانو گرفته ای
ترسم بگیرد از من دلسوخته تو را
زخمی که از غلاف به بازو گرفته ای
دیوار را رها کن و از دست من بگیر
ای آنکه دست خویش به پهلو گرفته ای
گرچه کبود گشته ولی باز کن به من
آن چشم را که در خَم ابرو گرفته ای
آشفته است چون دل من موی زینبت
زان دم که شانه را ز سر او گرفته ای
موی تو محرم است و علی محرم تو نیست؟
از چیست چهره در پس گیسو گرفته ای؟
.
.
.
"محمد سهرابی"
نفرمود: انّ بعد العسر یسرا، در دلِ عسر، یسر خوابیده است. یعنی در همین سختی و ناراحتی، نه پس از آن، شیرینی و راحتی هست. به آنچه خدا برایت پیش آورده صابر باش و تن بده و تسلیم باش تا شیرینی اش ظاهر شود.
"حاج محمد اسماعیل دولابی رحمه الله علیه"